Odpowiedź:
I sposób

Dla m = 1 wykresem funkcji ƒ jest prosta o równaniu y = –2x, która przecina się z prostą y = –x + 1 w jednym punkcie, więc dla m = 1 nie są spełnione warunki zadania.

Dla m ≠ 1 wykresem funkcji ƒ jest parabola, która ma z prostą o równaniu y = –x + 1 dwa punkty wspólne, gdy równanie

(m – 1)x2 – 2x – m + 1 = –x + 1

ma dwa rozwiązania.

Przekształcając je równoważnie, otrzymujemy równanie kwadratowe:

(m – 1)x2 – x – m = 0

Wyznaczamy wyróżnik:

Δ = 4m2 – 4m + 1 = (2m – 1)2

Rozważane równanie ma dwa rozwiązania x1, x2 , gdy Δ>0, czyli dla


Rozwiązania x1, x2 , mają przeciwne znaki, gdy x1·x2<0

Korzystając ze wzoru Viète’a, możemy zapisać:


zatem


Nierówność jest prawdziwa dla

m ∈ (–∞,0)∪(1,+∞)

Z tego wynika, że wykres funkcji

ƒ(x) = (m – 1)x2 – 2x – m + 1

przecina się z prostą o równaniu y = –x + 1 w dwóch punktach, których pierwsze współrzędne mają przeciwne znaki, gdy m ∈ (–∞,0)∪(1,+∞)


II sposób

Dla m = 1 wykresem funkcji ƒ jest prosta o równaniu y = –2x, która przecina się z prostą o równaniu y = –x + 1 w jednym punkcie, czyli dla parametru m = 1 nie są spełnione warunki zadania.

Dla m ≠ 1 wyznaczamy pierwsze współrzędne punktów przecięcia się wykresu funkcji ƒ z prostą o równaniu y = –x + 1


Ponieważ


Z tego wynika, że

m(m – 1) > 0

czyli

m ∈ (–∞,0)∪(1,+∞)