Ogólna refleksja na temat postaw bohaterów literackich w obliczu śmierci, podobieństw formalnych: gatunkowych i rodzajowych oraz różnic historycznoliterackich związanych z powstaniem dzieł.

Pomimo różnicy w czasie powstania utworów, bohaterowie w obliczu śmierci zachowują się podobnie, co świadczy o uniwersalności postaw. Występujące różnice wynikają z odmiennych okoliczności historycznych, społecznych i wyznawanych wartości. Monolog Kordiana stylizowany jest na kommos z antycznej tragedii.

1. Argumenty związane z pierwszym tekstem danym w zadaniu (Sofokles, Antygona)

• tematyka załączonego fragmentu: wielkość straty, skarga na los, przekonanie o słuszności postępowania, brak zrozumienia dla decyzji Kreona, świadomość nieuchronności śmierci,

• poglądy i postawa Antygony: lament nad śmiercią w młodym wieku, poczucie osamotnienia; skarga na Kreona i prośba o wymierzenie mu kary za niesłuszny wyrok, ale też postawa pełna pokory; zachowanie wierności wyznawanym wartościom; radość ze spotkania z bliskimi w zaświatach; heroizm moralny,

• istota tragizmu bohaterki; kreacja bohatera tragicznego,
• forma i styl wypowiedzi: kommos, słownictwo wartościujące, emocjonalizm wypowiedzi, lamentacyjny charakter, wzniosłość.

2. Argumenty związane z drugim tekstem danym w zadaniu (Juliusz Słowacki, Kordian)
• tematyka załączonego fragmentu: refleksja bohatera nad życiem,

• poglądy i postawa Kordiana: poczucie dumy, lament nad śmiercią w młodym wieku, żal tego, co niepoznane; poczucie osamotnienia, wierność wyznawanym wartościom, radość z bliskiego spotkania z podobnymi jemu bojownikami, którzy oddali życie za ojczyznę; negatywna ocena Polaków pogodzonych z niewolą; heroizm moralny,

• istota tragizmu bohatera zgodna z romantycznym rozumieniem pojęcia; kreacja bohatera tragicznego,

• forma i styl wypowiedzi: stylizacja monologu na antyczny kommos; słownictwo wartościujące, emocjonalizm wypowiedzi, lamentacyjność, deklaratywność, manifestacyjny charakter wypowiedzi, miejscami wypowiedź na pograniczu bluźnierstwa.