Źródło 1. przedstawia stan z początków chrześcijaństwa w Polsce, kiedy instytucje kościelne fundował i utrzymywał tylko książę/król; źródło 2. – stan z przełomu XII i XIII w., kiedy fundatorami byli również możni, do których należeli komesowie. Proces społeczny polegał na wykształceniu się – dzięki nadaniom dóbr ziemskich przez książąt – bogatej grupy możnowładczej, do której zaliczali się komesowie.