Armand de Richelieu obserwował funkcjonowanie hugenotów we Francji po wydaniu edyktu nantejskiego, który dawał im swobodę wyznania w całym kraju poza Paryżem. Na mocy edyktu hugenoci otrzymali również twierdze z wojskiem, mające zapewniać im ochronę i bezpieczeństwo. Hugenoci, zdaniem Richelieu, dążyli do pełnej niezależności i zrzucenia wszelkich ograniczeń. Uznał ich zatem za chorobę toczącą Francję.