Wymowa rysunku:

Rysunek stanowi aluzję do klęski odniesionej przez Napoleona podczas wyprawy na Rosję w 1812 roku. Z treści satyry wynika, że klęska ta skutecznie unieszkodliwiła zagrożenie, jakie dotychczas stanowił Napoleon.

Identyfikacja elementów:

Tytuł sugeruje kres sukcesów Napoleona.

Z treści podpisu wynika, że Napoleon wyruszał przeciw Rosji jako niezwyciężony wódz (strasznie tak wielki), natomiast w rezultacie fiaska wyprawy jego znaczenie znacznie zmalało (Jak to się stało, żeś tak mały!).

Postać siedząca to car Aleksander I (Romanow), postać mniejsza to Napoleon Bonaparte. Dysproporcja wielkości postaci wskazuje na wzrost znaczenia Rosji (cara) oraz spadek znaczenia (sił; możliwości) Napoleona.

Car, trzymając Napoleona na rozpostartej dłoni, używa lunety, aby mu się przyjrzeć – Napoleon już nie może zagrozić Rosji.