Np.
Niektóre fragmenty tekstu Epikura spełniają kryteria falsyfikowalności, a mianowicie mówiące o tym, jak ludzie postępują (np. że nieraz rezygnujemy z doraźnej przyjemności w celu osiągnięcia większej przyjemności później) oraz o tym, co i w jakich warunkach ludziom sprawia przyjemność („[...] chleb i woda sprawiają największą rozkosz, jeśli spożył je głodny”). Można by zaprojektować badania, które (w zależności od wyników) mogłyby obalić tego typu tezy, a zatem fragmenty ich dotyczące spełniają warunek falsyfikowalności. Jednak fragmenty opisujące to, jak należy postępować oraz zależności między cnotami, nie są falsyfikowalne, ponieważ nie można przeprowadzić eksperymentu, który by je obalił.