Jeżeli środek masy szuflady znajduje się na prawo od linii A–B, to sytuacja wygląda tak, jak przedstawiono w przekroju poprzecznym na poniższym rysunku.

Punkt O oznacza środek masy szuflady. W przekroju poprzecznym szuflada styka się od dołu z poziomą powierzchnią tylko w punkcie C, natomiast od góry z blatem biurka tylko w punkcie D. Odległość między poziomą powierzchnią pod szufladą, a blatem nad szufladą jest niewiele większa od wysokości szuflady, więc możemy przyjąć przybliżenie, że wysunięta szuflada jest zorientowana poziomo, choć tak naprawdę jest pochylona pod niewielkim kątem.

Siłę ciężkości szuflady oznaczono przez _c , siłę, z jaką pozioma powierzchnia działa od dołu na szufladę _n , a siłę z jaką działa blat biurka na górną część szuflady przez _r . Ramiona sił _c oraz _r względem osi prostopadłej do płaszczyzny rysunku przechodzącej przez punkt C oznaczono odpowiednio przez l oraz r. Względem wspomnianej osi szuflada nie obraca się, więc momenty sił ciężkości i działania blatu na szufladę względem tej osi muszą równoważyć się, a zatem zachodzi równość ich wartości:

F_c ⋅ l = F_r ⋅ r ,

gdzie: F_c – wartość siły _c , F_r – wartość siły _r .

Wartość siły, z jaką działa blat biurka na górną część szuflady, wynosi zatem:

Wraz z wysuwaniem szuflady l rośnie, natomiast r maleje, więc siła oddziaływania między górną częścią szuflady a blatem biurka rośnie.