Aktywność próbki to liczba rozpadów w ciągu jednej sekundy. Po każdym kolejnym czasie połowicznego zaniku aktywność próbki maleje o połowę. Należy wyskalować osie wykresu odpowiednio do wartości. Osie należy opisać, podając symbol wielkości fizycznej i jej jednostkę. Po zaznaczeniu punktów należy narysować linię (krzywą najlepszego dopasowania), która przechodzi przez punkty. Nie należy rysować linii łamanej złożonej z odcinków. Wykres musi być sporządzony dla przedziału czasu <0; 61,65> lat.