Aby poprawnie ustalić wzór empiryczny związku chemicznego, należy określić liczbę moli
atomów węgla, wodoru, azotu i tlenu (w jednym molu tego związku).
Dla rozwiązania tego problemu trzeba przyjąć dogodną masę próbki, np. m = 100 g, co będzie
oznaczało, że w 100 g związku znajduje się 74,07 g węgla, 7,41 g wodoru, 8,64 g azotu oraz
9,88 g tlenu.
Następnie należy obliczyć liczbę moli atomów poszczególnych pierwiastków chemicznych
i wyznaczyć ich stosunek wyrażony możliwie najmniejszymi liczbami całkowitymi.
Pamiętaj, że wzór elementarny nie określa rzeczywistej liczby atomów tworzących cząsteczkę
związku chemicznego.
Do wyznaczenia rzeczywistej liczby poszczególnych rodzajów atomów w cząsteczce
konieczna jest znajomość masy cząsteczkowej związku. W omawianym przypadku jest ona
podana w informacji do zadania.
Zwróć uwagę, że w celu powiązania liczności materii i masy substancji wprowadzono pojęcie
masy molowej, która jest właściwością substancji; ma ona dla każdego związku chemicznego
i każdej substancji elementarnej (pierwiastka chemicznego) określoną wartość liczbową.
Wartość liczbowa masy molowej związku chemicznego jest równa względnej masie
cząsteczkowej. W przypadku substancji elementarnych – występujących w postaci
pojedynczych atomów – wartość liczbowa masy molowej jest równa względnej masie
atomowej.
Mając wyznaczony wzór elementarny, należy obliczyć masę cząsteczkową cząsteczki
o składzie odpowiadającym wzorowi elementarnemu. Wiedząc, że wzór rzeczywisty
(sumaryczny) jest wielokrotnością wzoru elementarnego (czyli można go zapisać w postaci
(C10H12NO)x), uprawniony jest zapis:
M = M C10 H12NO ⋅x ⇒ x = 2,
co pozwala na stwierdzenie, że wzór rzeczywisty ma postać: C20H24N2O2 .