Określając charakter wiązania chemicznego (jonowe, kowalencyjne niespolaryzowane, kowalencyjne spolaryzowane), możemy od razu odrzucić wiązanie jonowe, ponieważ związki jonowe są zbiorem kationów i anionów, a nie zbiorem cząsteczek. Cząsteczki tworzą atomy połączone co najmniej 1 wspólną parą elektronów. W cząsteczce chlorku boru mogą zatem występować wiązania kowalencyjne niespolaryzowane albo spolaryzowane. Aby to ustalić, obliczymy różnicę elektroujemności boru i chloru. Dzięki temu zobaczymy, w jakim stopniu atomy tych pierwiastków różnią się zdolnością do przyciągania elektronów (elektroujemność jest miarą tej zdolności). Wartości elektroujemności według Paulinga odczytujemy z układu okresowego pierwiastków chemicznych znajdującego się w zestawie Wybranych wzorów i stałych fizykochemicznych na egzamin maturalny z biologii, chemii i fizyki. Różnica elektroujemności chloru i boru jest równa 3,0 – 2,0 = 1,0, z czego wynika, że wiązania między atomem boru i atomami chloru są wiązaniami kowalencyjnymi spolaryzowanymi, bardziej elektroujemny jest atom chloru i pary elektronów wiążących przesunięte są w stronę atomów tego pierwiastka.