Aby rozwiązać tę część zadania, trzeba pamiętać, że utleniacz to cząstka chemiczna (atom, cząsteczka, jon), która w czasie reakcji pobiera elektrony, ulegając redukcji i utleniając reduktor. Reduktor to cząstka chemiczna (atom, cząsteczka, jon), która w czasie reakcji oddaje elektrony, ulegając utlenieniu i redukując utleniacz. Przyjmowanie elektronów prowadzi do zmniejszenia stopnia utlenienia, więc stopień utlenienia utleniacza w czasie reakcji maleje, natomiast oddawanie elektronów prowadzi do zwiększenia stopnia utlenienia, zatem stopień utlenienia reduktora w czasie reakcji wzrasta.

W przypadku reakcji, której równanie oznaczono numerem I, funkcję reduktora pełni CaH₂ , ponieważ jon wodorkowy H – (wodór na –I stopniu utlenienia) podwyższa swój stopień utlenienia.

W reakcji II wodór w cząsteczkach wody występuje na I stopniu utlenienia i przechodzi w H₂ na 0 stopniu, redukuje się więc, zatem utleniaczem jest woda.

W reakcji III azot z 0 stopnia przechodzi na –III stopień utlenienia, 1 mol N₂ pobiera więc 6 moli elektronów.

W reakcji IV 1 mol cynku oddaje 2 mole elektronów (z 0 stopnia utlenienia przechodzi na II stopień utlenienia), więc podwyższa swój stopień utlenienia, zatem ulega procesowi utleniania.

W układzie okresowym cynk należy do bloku konfiguracyjnego d , zatem elektrony walencyjne w jego atomach rozmieszczone są na podpowłokach 4s i 3d. Konfiguracja elektronowa atomu cynku w stanie podstawowym jest następująca: 1s²2s²2p⁶3s²3p⁶4s²3d¹⁰ . Atom cynku oddaje 2 elektrony z podpowłoki 4s , tworząc jon Zn²⁺ o konfiguracji elektronowej 1s²2s²2p⁶3s²3p⁶3d¹⁰ , w którym wszystkie podpowłoki są całkowicie zapełnione elektronami.