W części a) zadania, aby móc określić, czy cynk pełni w opisanej reakcji funkcję reduktora, czy utleniacza, należy określić stopień utlenienia cynku przed reakcją i po niej. Z opisu procesu w informacji wstępnej do zadań oraz z równania reakcji wynika, że do jej przeprowadzenia użyto cynku metalicznego, a więc w postaci niezwiązanej. Oznacza to, że cynk przed reakcją przyjmuje stopień utlenienia równy 0. Substancją, która powstaje w wyniku reakcji i zawiera cynk, jest związek o wzorze ZnCl₂ . Związek ten to sól kwasu solnego i cynku, czyli chlorek cynku – związek jonowy składający się z kationów cynku i anionów chlorkowych. Chlor tworzy jony chlorkowe Cl^– (atomowi chloru, który ma 7 elektronów walencyjnych brakuje jednego elektronu do uzyskania trwałej konfiguracji gazu szlachetnego). Ponieważ na 1 jon cynku przypadają 2 jony chlorkowe każdy o ładunku elektrycznym –1 (w atomowych jednostkach ładunku), 1 jon cynku musi mieć ładunek +2. Oznacza to, że w czasie reakcji stopień utlenienia cynku zmienia się z 0 na II, a więc wzrasta – atom cynku oddaje 2 elektrony, jest zatem reduktorem.