Trzeba pamiętać, że kwas nieutleniający, w tym przypadku kwas solny, reaguje z metalami, dając sól i wodór, zatem produktem gazowym obu reakcji jest wodór. W pierwszym równaniu uwzględniamy powstanie soli, którą jest chlorek żelaza(II) i wodoru, a następnie, bilansując masy lub liczbę atomów poszczególnych pierwiastków, ustalamy stosunek stechiometryczny reagentów:

n _Fe : n _HCl : n _FeCl2 : n _H2 = 1 : 2 : 1 : 1.

Druga reakcja – żelaza z parą wodną – prowadzi do tlenku żelaza(II,III) Fe₃O₄ i wodoru. Kiedy wiemy, jakie są substraty i produkty tej reakcji, możemy zbilansować jej równanie, ustalając następne współczynniki stechiometryczne reagentów:

n _Fe : n _H2O : n _Fe3O4 : n _H2 = 3 : 4 : 1 : 4.