Jeżeli funkcja kwadratowa przyjmuje wartość 0 dla x = –1 i x =3, to liczby –1 i 3 są miejscami zerowymi funkcji ƒ. Zatem wzór funkcji można zapisać w postaci:
f(x) = a(x–3)(x+1).
Ponieważ wykres funkcji
ƒ przechodzi przez punkt (–2,10), to
ƒ(–2)=10. Zatem spełniony
jest warunek:
Wzór funkcji ƒ ma więc postać: ƒ(x) = 2(x–3)(x+1).
Niech punkt o współrzędnych (p,q) będzie wierzchołkiem paraboli, która jest wykresem
funkcji ƒ. Ponieważ pierwsza współrzędna wierzchołka paraboli jest średnią arytmetyczną miejsc zerowych funkcji ƒ, to
Zatem druga współrzędna wierzchołka paraboli jest równa:
q = ƒ(1) = 2(1–3)(1+1) = –8.
Wierzchołkiem paraboli, która jest wykresem funkcji ƒ, jest punkt o współrzędnych (1,–8).
Odległość wierzchołka paraboli od punktu (0,0) jest więc równa:
Odpowiedź: Odległość wierzchołka paraboli od punktu (0, 0) jest równa √65 .
II sposób
Jeżeli liczby –1 i 3 są miejscami zerowymi funkcji ƒ, to pierwsza współrzędna wierzchołka
paraboli jest średnią arytmetyczną miejsc zerowych funkcji ƒ, więc p = 1. Niech punkt o współrzędnych (p,q) będzie wierzchołkiem paraboli, która jest wykresem funkcji ƒ. Ponieważ p = 1, to wzór funkcji ƒ można zapisać w postaci:
ƒ(x) =
a(
x–1)
2+
q.
Wykres funkcji ƒ przechodzi przez punkt (-2,10), więc
ƒ(–2) = 10 i ƒ(3) = 0. Zatem spełnione są warunki:
Wierzchołkiem paraboli, która jest wykresem funkcji ƒ, jest punkt o współrzędnych (1,–8).
Odległość wierzchołka paraboli od punktu (0, 0) jest więc równa:
Odpowiedź: Odległość wierzchołka paraboli od punktu (0, 0) jest równa √
65 .