Na podstawie wykresu można stwierdzić (pomijając nieliniowy fragment wykresu), że w czasie opadania wysokość jest liniową funkcją czasu, z czego wynika, że rakieta na spadochronie opadała ruchem jednostajnym. Zatem w czasie opadania energia kinetyczna rakiety była stała, natomiast energia potencjalna ciężkości malała, gdyż wysokość, na jakiej znajdowała się rakieta, była coraz mniejsza. Pierwsza część stwierdzenia (dotycząca zmiany energii potencjalnej) jest prawdziwa, natomiast druga (dotycząca zmiany energii kinetycznej) jest fałszywa.