W celu dokonania oceny, czy w probówkach nastąpiło całkowite strącenie jonów Ag⁺ w postaci osadu, należy wykonać odpowiednie obliczenia. Na początku oblicz liczbę moli AgNO₃ znajdującego się w roztworze (0,0008 mola) jako iloczyn stężenia molowego i objętości roztworu (wielkości dane w zadaniu). Następnie oblicz liczbę moli NaCl potrzebnego do całkowitego strącenia 0,0008 mola jonów Ag⁺ w postaci AgCl w probówce I (0,0008 mola) oraz liczbę moli AlCl₃ potrzebnego do całkowitego strącenia 0,0008 mola jonów Ag⁺ w postaci AgCl w probówce II (0,0002(6) mola). Wielkości te można wyznaczyć z odpowiednich proporcji na podstawie stechiometrii reakcji, zauważając, że stosunki molowe:

n_AgCl : n_NaCl = 1 : 1, a n_AgCl : n_AlCl3 = 3 : 1.

W dalszej kolejności oblicz liczbę moli NaCl wprowadzonego do roztworu znajdującego się w probówce I (0,0005 mola) oraz liczbę moli AlCl₃ wprowadzonego do roztworu znajdującego się w probówce II (0,0006 mola). W I sposobie tę liczbę moli NaCl można obliczyć jako iloraz masy i masy molowej, a w II sposobie – z odpowiedniej proporcji. Liczbę moli AlCl₃ wprowadzonego do roztworu oblicz jako iloczyn stężenia molowego i objętości roztworu (wielkości dane w zadaniu). Następnie trzeba porównać liczbę moli NaCl i odpowiednio liczbę moli AlCl₃ wprowadzonego do roztworu z liczbą moli NaCl i odpowiednio z liczbą moli AlCl₃ potrzebnego do całkowitego strącenia 0,0008 mola AgNO₃ .

Jeżeli liczba moli jonów Cl^– wprowadzonych do roztworu jest większa (lub równa) od liczby moli potrzebnych do całkowitego strącenia jonów Ag⁺ w postaci AgCl, to nastąpi całkowite strącenie jonów Ag⁺ w postaci osadu. Porównanie to prowadzi do wniosku, że w probówce I nie nastąpiło całkowite strącenie jonów Ag⁺ w postaci osadu, a w probówce II nastąpiło całkowite strącenie jonów Ag⁺ w postaci osadu. Należy przyjąć poprawne zaokrąglenia wyników pośrednich i wyniku końcowego oraz pamiętać o podaniu wyniku z odpowiednią jednostką. Pamiętaj, że wynik zależy od przyjętych zaokrągleń.