1) przedstawieniu tej liczby w postaci iloczynu trzech liczb:
(–1)S — przy czym S jest równe 0 lub 1 i nazywa się znakiem,
M — mantysy, która jest liczbą z przedziału [1;2),
2C — przy czym C jest liczbą całkowitą zwaną cechą,
2) zapisaniu w pamięci oddzielnie: znaku, mantysy i cechy.
Przykład
Przyjmijmy, że każdą liczbę rzeczywistą zapisujemy na 8 bitach.
Najstarszy bit (pierwszy z lewej) jest bitem znaku: 0 oznacza liczbę dodatnią, 1 — ujemną.
Następne 3 bity reprezentują cechę — liczbę całkowitą z zakresu od –4 do 3, reprezentowaną przez trzy cyfry binarne następująco:
Do zapisu mantysy pozostają ostatnie 4 bity. Część całkowita mantysy będzie zawsze równa
1, więc wystarczy zapisać tylko jej część ułamkową. Ułamek przedstawiamy w postaci binarnej i zapisujemy cztery pierwsze cyfry rozwinięcia, o wagach: 2-1 , 2-2 , 2-3 i 2-4 .
Przykład
Bit znaku ma wartość 0, więc liczba jest dodatnia
C = 1102 - 4 = 6 - 4 = 2
M = 1.01102 = 1 + 0.25 + 0.125 = 1.375
x = M*2C = 1.375*22 = 5.5