FeS(s) + 2HCl(aq) → FeCl
2(aq) + H
2S(g)
Tak
otrzymany gazowy siarkowodór wykorzystuje się w analizie chemicznej do
wytrącania osadów trudno rozpuszczalnych siarczków, np. siarczku cynku.
Gdy wodny roztwór, w którym znajdują się jony cynku, nasyca się
siarkowodorem, zachodzi reakcja opisana równaniem:
Zn2+ + H2S → ZnS↓ +2H+
Po
zakończeniu reakcji biały osad siarczku cynku odsącza się na sączku z
bibuły, przemywa i umieszcza wraz z sączkiem w uprzednio zważonym
porcelanowym tyglu. Następnie spala się sączek i praży osad w
temperaturze 900 ºC aż do uzyskania stałej masy. Podczas prażenia osad
siarczku cynku przechodzi w tlenek cynku zgodnie z równaniem:
2ZnS + 3O2 → 2ZnO + 2SO2↑
Znając masę otrzymanego tlenku cynku, można obliczyć masę cynku, który znajdował się w badanym roztworze.
Na
podstawie: J. Minczewski, Z. Marczenko, Chemia analityczna. Chemiczne
metody analizy ilościowej, t. 2, Warszawa 1998, s. 174–175.
poleca:
