zadania z WOS - Społeczeństwo

O wspólnotach religijnych i ich relacjach z władzą świecką

Opis A. Konstytucja gwarantuje wolność wyznania. Wolność wiary, sumienia, religii czy ideologii jest nienaruszalna. Zapewnione jest niezakłócone wykonywanie praktyki religijnej. Kościoły rzymskokatolicki i protestanckie mają mniej więcej tyle samo wyznawców; gromadzą około 30% populacji. Istnieje też kilka mniejszych religii i wspólnot wyznaniowych. Około 1,55% ludzi należy do kościołów prawosławnych. Około 5% to muzułmanie, 0,1% – żydzi. Mniej więcej 32–37% ludności nie należy do żadnej religii, z tego większość we wschodniej części kraju. Głównym elementem tego systemu jest podatek kościelny, nakładany przez uprawnione wspólnoty wyznaniowe na swoich członków. Został on wprowadzony po raz pierwszy w XIX wieku w celu uwolnienia od dotowania Kościołów po szeroko zakrojonej sekularyzacji majątku kościelnego i stanowił krok w kierunku rozdzielenia Kościoła od państwa.

Opis B. Relacje Kościół – państwo można określić mianem ostrej separacji. Kościoły są traktowane jako stowarzyszenia kultowe, a ich status zależy wyłącznie od jednostronnych decyzji władz państwowych. Ustawa z 1905 r. zapewnia wolność praktykowania religii, określa też, że wszystkie religie są równe, a zatem nie istnieje żaden dominujący kościół, oraz że żaden związek wyznaniowy nie ma statusu publicznego. Kraj ten nie prowadzi statystyk dotyczących struktur wyznaniowych. W 2009 r. 64% społeczeństwa stanowili katolicy, od 8 do 10% muzułmanie oraz 7% wyznawcy innych religii (m.in. protestanci 2%, buddyści i żydzi po 1%, prawosławni 0,2%).