aplikacja Matura google play app store

fizyka - Elementy astronomii

Zadanie: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10
Zadanie 9.
Gdy 21 stycznia 2014 r. uczniowie Steve’a Fosseya skierowali niewielki teleskop ku galaktyce M82-Cygaro, nie spodziewali się niczego ekscytującego. To był zwykły kurs korzystania ze sprzętu obserwacyjnego. A jednak na tle odległej o 12 mln lat świetlnych od Ziemi galaktyki odnaleźli jasny punkt, którego nigdy wcześniej nie obserwowano […]. Była to SN2014J, obecnie najbliższa najjaśniejsza supernowa widoczna w świetle widzialnym i zapewne najbliższa supernowa typu SNIa, jaką dzisiejsze eksperymenty będą miały szansę zaobserwować.
Ten niezwykły typ wybuchającej gwiazdy powstaje podczas detonacji białego karła, który wysysając materię z sąsiedniej gwiazdy lub podczas zderzenia 2 białych karłów, przekroczył masę krytyczną. Ze względu na bardzo przewidywaną jasność, supernowe typu la służą do wyznaczania odległości do najdalszych kosmicznych obiektów. Do obserwacji nowego obiektu dołączyli liczni amatorzy, jest on bowiem widoczny nawet w niewielkich teleskopach.
Na podstawie: Niezwykła supernowa, „Wiedza i życie”, 2014 nr 3, s. 10.
Zadanie 9.1.
Zaznacz poprawne dokończenie zdania.

Galaktyka, na tle której zaobserwowano wybuch supernowej SN2014J, jest odległa od Ziemi o około
Zadanie 9.2.
Oceń poprawność poniższych zdań.
Tuż przed wybuchem supernowej SN2014J dominującym procesem zachodzącym w jej wnętrzu była nukleosynteza wodoru w hel.
Aby obserwować supernową SN2014J, musi być użyty teleskop Hubble’a.
Do wyznaczania odległości do najdalszych obiektów we Wszechświecie służy metoda paralaksy geocentrycznej.
Supernowa SN2014J jest przykładem gwiazdy błądzącej.
Poprzednia strona Następna strona

źródło: CKE
Polityka Prywatności