fizyka - Elementy astronomii

Do pomiaru odległości bliskich gwiazd od Ziemi można wykorzystać fakt, że w odstępie pół roku Ziemia przemieszcza się o odległość średnicy swojej orbity wokół Słońca (czyli ok. 300 mln km) w stosunku do miejsca startowego. W 1838 r. stwierdzono, że paralaksa heliocentryczna (kąt, pod jakim z danego obiektu widać byłoby promień orbity ziemskiej) najbliższej gwiazdy (oprócz Słońca) jest kątem mniejszym niż sekunda łuku

Gwiazdy okazały się znacznie bardziej odległe niż wcześniej przypuszczano. Odległość, dla której paralaksa heliocentryczna położenia Ziemi widzianej prostopadle do płaszczyzny jej orbity wynosi 1'' , to tzw. parsek oznaczany symbolem pc. Wynosi on ponad 200 000 j.a., czyli ok. 3·10¹⁶ m albo 3,26 roku świetlnego. Z powierzchni Ziemi zmierzone zostały paralaksy do 0,01 s łuku, czyli odległości gwiazd do 100 pc. Satelita Hipparcos (High Precision Parallax Collecting Satellite), dzięki temu że pomiary prowadzone były spoza ziemskiej atmosfery, mógł mierzyć paralaksy do 0,001 s łuku, czyli odległości do 1 kpc.