[Żydówka] leżąca przy torze należała do odważnych. Była trzecią z tych, którzy zstąpili w otwór podłogi. Za nią stoczyło się kilku. W tej samej chwili nad głowami podróżnych rozległa się seria strzałów [...].
Gdy się rozwidniło, kobieta, ranna w kolano, siedziała na zboczu rowu kolejowego, na wilgotnej trawie. Ktoś zdołał uciec, ktoś dalej od toru, pod lasem, leżał bez ruchu. [...] Ona jednak została tak – ani żywa ani umarła [...].
Stara wieśniaczka [...] podeszła blisko, wyjęła spod chustki blaszany kubek mleka i chleb. Nachyliła się pospiesznie włożyła to w ręce zranionej i zaraz odeszła, by tylko popatrzeć z daleka.
Źródło: Zagłada Żydów polskich w czasie II wojny światowej, oprac. A. Puławski, A. Jaczyńska, D. Libionka, Warszawa 2005, s. 16.
Źródło 2. Obwieszczenie Generalnego Gubernatora z 1941 r. [fragment]
Artykuł 1
W rozporządzeniu o ograniczeniach pobytu w Generalnym Gubernatorstwie z dnia 13 września 1940 r. [...] wstawia się po § 4a następujący § 4b:
§ 4b
1)Żydzi, którzy bez upoważnienia opuszczają wyznaczoną im dzielnicę, podlegają karze śmierci. Tej samej karze podlegają osoby, które takim Żydom świadomie dają kryjówkę.
2)Podżegacze i pomocnicy podlegają tej samej karze jak sprawca, czyn usiłowany karany będzie jak czyn dokonany. W lżejszych wypadkach można orzec ciężkie więzienie lub więzienie.
Artykuł 2
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.
Źródło: Zagłada Żydów polskich w czasie II wojny światowej, oprac. A. Puławski, A. Jaczyńska, D. Libionka, Warszawa 2005, k. 6.
Wyjaśnij, czy prawo ustanowione przez niemieckiego okupanta mogło mieć wpływ na postawę starej wieśniaczki, ukazaną w źródle 1. Odpowiedź uzasadnij.
poleca:
Studentnews.pl