Działacz niepodległościowy, współpracownik Piłsudskiego. Po kryzysie przysięgowym (1917) aresztowany i więziony w Magdeburgu. W czasie II wojny światowej przeciwnik treści układu polsko-sowieckiego z 1941 roku; zdecydowany przeciwnik nawiązania współpracy z ZSRR przed unormowaniem stosunków politycznych. Po śmierci Sikorskiego Naczelny Wódz (1943–1944). Jeden z przywódców polskiej emigracji po zakończeniu wojny.
Na podstawie: Wielka Encyklopedia PWN, t. 25, Warszawa 2001, s. 382.
Źródło 2. Fragment noty biograficznej
Działacz ruchu ludowego. W czasie II wojny światowej walczył w kampanii wrześniowej 1939, internowany na Węgrzech, następnie na emigracji we Francji i Wielkiej Brytanii. Uznał publicznie wyniki konferencji jałtańskiej 1945, za co był potępiany przez większość polityków emigracyjnych. W latach 1945–1947 wicepremier [Tymczasowego Rządu Jedności Narodowej], współzałożyciel PSL (1945).
Na podstawie: Wielka Encyklopedia PWN, t. 17, Warszawa 2001, s. 418–419.
Źródło 3. Fragment noty biograficznej
Polityk początkowo zbliżony do ND, później zwolennik polityki J. Piłsudskiego. W latach 1930–1935 senator z listy BBWR, marszałek senatu. Od 30. 09. 1939 do śmierci prezydent Rzeczypospolitej na uchodźstwie. Przeciwnik układu Sikorski-Majski z lipca 1941, a w latach 1944–1945 ustępstw na rzecz ZSRR.
Na podstawie: Wielka Encyklopedia PWN, t. 23, Warszawa 2001, s. 43.
Źródło 4. Plakat związany z referendum w 1946 r.
Źródło: http://www.herder–institut.de/fileadmin/user_upload/quellen/Volksrepublik_Polen_1945_89/006_2_ 001_Ertrinkender.JPG [dostęp: 29.12.2014].
Uzupełnij zdanie. Uzasadnij swój wybór, odwołując się do treści źródeł.
Plakat przedstawia postać scharakteryzowaną w źródle numer ......... .