Na podstawie: B. Bravo, M. Węcowski, E. Wipszycka, A. Wolicki, Historia starożytnych Greków, t. 2, Warszawa 2009, s. 154.
Źródło 2. Plutarch, Żywoty sławnych mężów [fragment]
[...] Temistokles wypatrzył nie mniej właściwy moment do stoczenia bitwy, jak i korzystne dla Greków miejsce. Baczył na to, aby nie wcześniej obrócić swe triery przodami do okrętów nieprzyjacielskich i rozpocząć walkę, aż przyjdzie godzina, w której zawsze wzmaga się wiatr od morza i pędzi przez cieśninę wysoką falę. [...] Flota grecka, dorównując liczebnie nieprzyjacielowi, który w cieśninie mógł występować przeciw niej tylko partiami i przy tym sobie wzajemnie przeszkadzał, starała się go zmusić do ucieczki [...]. Grecy odnieśli [...] piękne i głośne na cały świat zwycięstwo [...].
Źródło: S. Sprawski, G. Chomicki, Starożytność. Teksty źródłowe, komentarze i zagadnienia do historii w szkole średniej, Kraków 1999, s. 116.
Źródło 3. Herodot, Dzieje, ks. VII [fragment]
[...] Barbarzyńcy więc z Kserksesem nadchodzili, a Hellenowie z Leonidasem, ponieważ wyruszali na śmierć, już o wiele bardziej niż z początku wysunęli się ku szerszej części wąwozu [...]. Lacedemończycy bowiem, wiedząc, że czeka ich śmierć ze strony tych, co obeszli górę, okazywali największą, jaką posiadali, siłę przeciw barbarzyńcom, lekceważąc sobie życie i będąc odważnymi do szaleństwa.
Źródło: S. Sprawski, G. Chomicki, Starożytność. Teksty źródłowe, komentarze i zagadnienia do historii w szkole średniej, Kraków 1999, s. 114.
Podaj litery, którymi na schemacie kartograficznym oznaczono miejsca bitew opisanych w źródłach 2. i 3.
poleca:
