Nerona wiodła do Achai namiętność śpiewacza i głęboka wiara, że nawet Muzy słodziej od niego nie zagrają. Pragnął nawet śpiewem zdobyć wieniec na [igrzyskach w Olimpii], choć są to igrzyska całkowicie związane z ćwiczeniami cielesnymi. Bo co się tyczy [igrzysk] pytyjskich, to mniemał, że ma do nich większe prawo niż Apollon; wszak nawet ten bóg nie mógłby z nim współzawodniczyć w grze na lutni i w śpiewie. Zamiar przekopania przesmyku zrodził się u niego nie gdzieś z dala, ale dopiero wtedy, kiedy bezpośrednio zetknął się z budową tego miejsca [...]. Kiedy namiestnik Grecji podał mu złotą łopatę, Neron poderwał się do kopania wśród oklasków i śpiewów. Trzy razy, jak sądzę, wbił łopatę w ziemię, dostojnikom kazał energicznie brać się do dzieła i zawrócił do Koryntu, rojąc, że prześcignął wszystkie czyny Heraklesa.
¹ Lukian z Samosat (ok. 120–ok. 190) – rzymski retor piszący po grecku
Na podstawie: L. Winniczuk, Słowo jest cieniem czynu, czyli starożytni Grecy i Rzymianie o sobie, Warszawa 1972, s. 120–121.
Źródło 2. Fragment Listów Horacego1
Podbita Grecja wzięła do niewoli dzikiego zwycięzcę i wniosła sztuki do wieśniaczego Lacjum.
¹ Horacy (65 p.n.e.–8 p.n.e.) – poeta rzymski.
Na podstawie: J. Korpanty, Rzeczpospolita potomków Romulusa, Warszawa 1979, s. 57.
Źródło 3. Schemat kartograficzny
Na podstawie: http://staff.harrisonburg.k12.va.us/~cwalton/walton/SOLPics/mapquizaegean.JPG [dostęp: 11.01.2015].
poleca:
