Do współobywateli! Wierny ojczyźnie mojej do ostatniego momentu walczyłem za jej wolność pod nieśmiertelnym Kościuszką. [...]. Polacy, nadzieja powstaje [...]. Francja pozwala nam schronienia, czekając lepszych losów dla kraju naszego, idźmy pod jej chorągwie [...]. Legiony Polskie formują się [...] na tej ziemi niegdyś świątyni wolności. Już oficerowie i żołnierze, towarzysze trudów waszych i męstwa, są ze mną; już się bataliony formują; przybywajcie koledzy, rzucajcie broń, którą was nosić przymuszono; bijmy się za sprawę wspólną wszystkich narodów, za wolność, pod walecznym Bonaparte [...].
[...] Generał lejtnant polski Jan Dąbrowski.
Źródło: Teksty źródłowe do nauki historii w szkole, nr 26, Warszawa 1960, s. 11.
Źródło 2. Fragment listu polskiego legionisty z San Domingo
Jan Wójcikiewicz do rodziny, maj 1804.
Po wypłynięciu z Genui [...] przybiliśmy do miasta Port-au-Prince [...]. Cała nasza podróż była dni 42 i dosyć szczęśliwa. [...]. Po odbytej kampanii z czarnymi, którzy się kryją w góry największe, gdzie Europejczykowi nie są w stanie dla upałów wielkich sfatygowawszy się, im nic zrobić, gdyż tak umierają w tych krajach, iż z wojska, które było do 45000 w dwa lata teraz, jak opuściliśmy kolonie nie zostało 4000, nie miałem żadnego przypadku i po górach latałem z żołnierzami jak koza [...]. To miejsce było grobem dla nas Polaków, z którego wyrwaliśmy się nie mając już nic jeść [...].
Źródło: Teksty źródłowe do nauki historii w szkole, nr 26, Warszawa 1960, s. 17–18.
Czy źródło 2. świadczy o tym, że polska jednostka walczyła w obronie idei, o których mowa w źródle 1.? Odpowiedź uzasadnij.